អក្សរសាស្ត្រខ្មែរ: ភាពស្មោះត្រង់

កាលពីយូរលង់ណាស់ មកហើយមានព្រះរាជាមួយព្រះអង្គឈ្លាសវៃ និងជាទីស្រឡាញ់របស់ប្រជាជន ព្រះរាជាទ្រង់មានព្រះជន្មាយុច្រើនហើយ តែបែរជាមិនមានបុត្រាឬបុត្រីមួយព្រះអង្គសោះ ទើបព្រះអង្គសម្រេចព្រះទ័យជ្រើសរើសក្មេងម្នាក់មកធ្វើជាបុត្រធម៌ ដើម្បីយកមកចិញ្ចឹមមើលថែឳ្យក្លាយជាព្រះរាជាដ៏ល្អតទៅអនាគត។

ព្រះរាជាមានច្បាប់សម្រាប់ជ្រើសរើសដែលមិនដូចអ្នកណាទាំងអស់។ ព្រះអង្គទ្រង់ចែកគ្រាប់ពូជផ្កាឳ្យក្មេងម្នាក់ៗ បន្ទាប់មកទ្រង់ប្រកាសថាបើអ្នកណាអាចដាំផ្កាដែលស្រស់ស្អាតបំផុតបាន ព្រះអង្គនឹងព្រមទទួលយកអ្នកនោះមកធ្វើជាបុត្រធម៌។

លុះពេលក្មេងៗទទួលគ្រាប់ពូជត្រឡប់ទៅវិញហើយ ពួកគេតាំងចិត្តដាំផ្កា មានទាំងស្រោចទឹក ដាក់ជី ជ្រួយដី ព្រោះម្នាក់ៗចង់ក្លាយជាមនុស្សមានសំណាងល្អទាំងអស់។

ក្មេងប្រុសម្នាក់ក៏តាំងចិត្តដាំផ្កាដូចគ្នា តែកន្លងផុតទៅ១០ថ្ងៃហើយ ជិតពាក់កណ្តាលខែហើយ គ្រាប់ផ្កានៅក្នុងផើងរបស់គេក៏នៅមិនមានអ្វីផ្លាស់ប្តូរសូម្បីតែពន្លកក៏គ្មានដែរ។

ដល់ថ្ងៃដែលព្រះរាជាកំណត់ ក្មេងៗរៀបចំតែងកាយស្អាតបាត ម្នាក់ៗកាន់ផើងផ្កាដ៏សែនស្រស់ស្អាតចូលមកគាល់ព្រះរាជាដោយក្តីសង្ឃឹម។ នៅពេលដែលព្រះរាជាបានទតព្រះនេត្រមើលផ្កាដ៏សែនស្រស់ស្អាត រួមទាំងក្មេងៗដែលរៀបចំខ្លួនបានយ៉ាងស្អាតទាំងនេះហើយ ព្រះអង្គបែរជាគ្មានសព្វព្រះទ័យដូចដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាបានគិតស្មាននោះឡើយ។

រំពេចនោះ ព្រះរាជាទ្រង់ក្រឡេកទៅឃើញក្មេងប្រុសដែលកាន់ផើងដោយមិនមានផ្កា ទើបព្រះអង្គត្រាស់ហៅឳ្យគេចូលមកជិតព្រមទាំងសួរថា«ហេតុអ្វីបានជាឯងកាន់ផើងផ្កាទទេ?»។

ក្មេងប្រុសយំខ្សឹកខ្សួល ព្រមទាំងក្រាបទូលព្រះអង្គឳ្យទ្រង់ជ្រាបថា«មិនថាទូលបង្គំបានតាំងចិត្តខ្លាំងប៉ុណ្ណា ក៏គ្រាប់ពូជនៅតែមិនមានពន្លកចេញមកឡើយ»។ ខណៈនោះ ព្រះភក្ត្រព្រះរាជាបង្ហាញស្នាមញញឹមដោយការសព្វព្រះទ័យយ៉ាងខ្លាំង។ ព្រះអង្គទ្រង់ពរក្មេងប្រុសឡើងមក ហើយប្រកាសដោយសំឡេងខ្លាំងៗថា«ក្មេងប្រុសដែលយើងតាមស្វែងរកគឺក្មេងប្រុសម្នាក់នេះហើយ»។

«ហេតុអ្វីបានជាទៅជាយ៉ាងនេះព្រះអង្គ?» ប្រជាជនម្នាក់ៗទូលសួរដោយការមិនយល់។

ព្រះរាជាមានបន្ទូលថា«គ្រាប់ពូជដែលយើងប្រគល់ឳ្យ សុទ្ធតែឆ្លងកាត់ស្រុះទឹកក្តៅហើយទាំងអស់ វាមិនមានផ្លូវអាចលូតលាស់បានឡើយ»។

ក្មេងៗដែលកាន់ផើងផ្កាដ៏សែនស្រស់ស្អាតនៅក្នុងដៃ ម្នាក់ៗបានឳនមុខចុះ ព្រោះពួកគេម្នាក់ៗបានលួចផ្លាស់ប្តូរគ្រាប់ពូជថ្មីដោយខ្លួនឯងទាំងអស់។

តម្លៃអប់រំ

នៅក្នុងលោកនេះរបស់ក្លែងបន្លំមានច្រើនយ៉ាង ទោះបីរបស់ក្លែងបន្លំទំាងនេះអាចបន្លំភ្នែកមនុស្សបានមួយរយៈពេល តែនៅទីបំផុត របស់ក្លែងបន្លំនៅតែជារបស់ក្លែងបន្លំ។ ប្រសិនបើយើងប្រើវិធីបោកប្រាស់ឳ្យឈានចូលដល់គោលដៅដែលយើងបានតាំងចិត្ត យើងក៏អាចទទួលជោគជ័យបានមួយរយៈពេល តែទោះបីជាយ៉ាងណា ក៏មិនអាចប្រៀបធៀបនឹងវិធីស្មោះត្រង់ទៅវិញទៅមកយ៉ាងពិតប្រាកដបានឡើយ។

(ដកស្រង់ពីសៀវភៅតម្រាធ្វើជំនួញរបស់ជនជាតិជីហ្វ)