អក្សរសាស្ត្រខ្មែរ: ចោរលួចនំ

មាននារីស្រស់ស្អាតម្នាក់កំពុងរង់ចាំយន្តហោះវេនយប់មួយ ហើយដោយសារការរង់ចាំយូរពេក ទើបនាងបានទិញសៀវភៅមួយក្បាលនិងនំមួយកញ្ចប់ធំពីហាងក្នុងព្រលានយន្តហោះ រួចក៏រកកន្លែងអង្គុយ។ នាងបានអានសៀវភៅយ៉ាងជក់ចិត្ត ស្រាប់តែមានបុរសម្នាក់មកអង្គុយក្បែរនាងយ៉ាងក្លាហាន ដោយមានថង់នំនៅកណ្តាលពួកគេ។ នាងបានអានសៀវភៅស្លុងអារម្មណ៍ អានបណ្តើរដៃលូកយកនំមកញ៉ាំបណ្តើរ។ មួយសន្ទុះក្រោយមក នាងឃើញថាបុរសម្នាក់នោះក៏កំពុងយកនំពីក្នុងកញ្ចប់
នោះញ៉ាំដែរ ជាហេតុធ្វើឳ្យនាងកាន់តែមួម៉ៅ ព្រោះធ្វើឳ្យនំជិតអស់ ហើយនាងត្រូវទើសទាល់ដោយទប់ចិត្តហើយគិតថា«នេះបើសិនជាខ្ញុំមិនចេះទប់ ម្ល៉េះសមនាយនេះនឹងខៀវភ្នែក»។ ពេលនាងយកមួយ គេក៏យកមួយដែរ រហូតដល់សល់មួយចុងក្រោយ នាងគិតថាតើបុរសនោះគិតយ៉ាងម៉េច? បុរសនោះញញឹមទាំងចិត្តច្របូកច្របល់ បន្តិចក្រោយមក គាត់ក៏កាច់នំចុងក្រោយនោះជាពីរ ហើយចែកឳ្យនាងមួយដុំ។ នាងក៏ឆក់យកហើយគិតថា«អូ! តាប៉ិនេះគ្មានសុជីវធម៌ អត់របៀបរបបណាស់» ។ រហូតដល់ពេលនាងទៅដល់ច្រកចូលយន្តហោះ នាងក៏ ប្រមែប្រមូលឥវ៉ាន់ចេញទាំងគ្មានសុជីវធម៌ ហើយក៏ទៅបាត់ទៅ។

ពេលឡើងមកដល់យន្តហោះ នាងក៏បានទាញយកសៀវភៅមកអានបញ្ចប់ ស្រាប់តែនាងភ្ញាក់ផ្អើល ពេលដែលនាងឃើញកញ្ចប់នំដែលនាងបានទិញនោះនៅក្នុងកាតាបសោះ។ នាងក៏យល់ថាពេលនៅព្រលាននោះ បុរសនោះព្យាយាមចែករំលែកជាមួយនាងទេតើ ខ្លួនឯងសោះជាចោរហើយធ្វើឈ្លើយដាក់គេទៀត។ នាងក៏ស្តាយក្រោយពីទង្វើខ្លួន ហើយខ្មាសបុរសនោះដែលខំចិត្តល្អដល់ខ្លួន។

តម្លៃអប់រំ

យើងមិនគួរធ្វើការសរុបសេចក្តីលឿន ដោយមិនបានមើលមុខមើលក្រោយយល់សេចក្តីសាច់រឿងនោះទេ ព្រោះវាធ្វើឳប៉ះពាល់ដល់ភាពស្អាតស្អំរបស់គេ ហើយប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវចិត្តរបស់គេដែរ ពេលខ្លះវាពិបាកនឹងប៉ះប៉ូវវិញណាស់។

(ដកស្រង់ពី មេរៀនជីវិត)