អក្សរសាស្ត្រខ្មែរ: ស្តាយដួងចន្ទ្រា

១. ខ្ញុំស្រឡាញ់ដួងចន្រ្ទាពេញបូណ៌មី រឿងរង្សីភ្លឺត្រចះច្បាស់មេឃា

ស្អាតបរិសុទ្ធមូលក្រឡង់ក្នុងនភា ខ្ញុំនិន្ទ្រាមិនលក់ឡើយពេលរាត្រី ។

២. ខ្ញុំស្រឡាញ់ដួងចន្ទ្រាភ្លឺត្រជាក់ ពន្លឺប្រាក់ស្រោបដួងចិត្តជនប្រុសស្រី

ឳ្យសប្បាយភ្លើតភ្លើនចិត្តឥតខ្វល់អ្វី ភ្លេចក្រក្រីក្តីសោកសៅក្នុងជីវិត ។

៣. ខ្ញុំស្រឡាញ់ដួងចន្ទ្រាមូលក្រឡង់ ហាក់ដូចវង្សភក្ត្រកល្យាណគូស្នេហ៍ស្និទ្ធ

នាងញញឹមខ្ញុំសង្ឃឹមសប្បាយចិត្ត ហាក់បានជិតរឹតរួមរក្សស្ម័គ្រកន្និដ្ឋា ។

៤. ខ្ញុំស្រឡាញ់ដួងចន្ទ្រាជាសាក្សី នៃសេចក្តីស្មោះស្ម័គ្រចិត្តស្និទ្ធស្នេហា

នៃក្រមុំ និងកម្លោះគូសង្សារ ដែលប្រថ្នាបានជាគូរួបរួមកាយ ។

៥. ខ្ញុំស្រឡាញ់ដួងចន្ទ្រាជាល្បែងក្មេង ម្តាយពោលលេងឳ្យកូនតូចពនសុំបាយ

សុំសម្ល ទឹកបំពង់ ចេក ដូង ស្វាយ កូនសប្បាយញ៉ាំចិបៗសើចក្អឹកៗ ។

៦. ខ្ញុំស្រឡាញ់ដួងចន្ទ្រាមានពោធិ៍ធំ ជីដូនខ្ញុំប្រាប់ដូច្នេះមកជាញឹក

មើលទៅឃើញមានឬសគល់ដើមមែកស្លឹក ក្រោមពោធិព្រឹក្សដូនចាស់រវៃអំបោះ ។

៧. ខ្ញុំស្រឡាញ់ដួងចន្ទ្រាហៅសសាង្ក ព្រះឥន្ទស្អាងរូបទន្សាយទុកនៅនោះ

រំលឹកកាលពោធិសត្វគិតសង្គ្រោះ ព្រាហ្មណ៍ដោយស្ទុះលោតចូលភ្លើងជាអាហារ ។

៨. ខ្ញុំស្រឡាញ់ដួងចន្ទ្រាហៅលោកខែ នៅស្រុកខ្មែររាជពិធីដ៏ថ្លៃថ្លា

អកអំបុកងើយមើលចំដួងចន្ទ្រា បន់ទេពតាសូមខេមរាបានថ្កើងថ្កាន ។

៩. ខ្ញុំស្រឡាញ់ដួងចន្ទ្រានៃកវី ក្នុងរាត្រីនាំអារម្មណ៍ឳ្យក្សេមក្សាន្ត

ខ្លួនរំភើបហាក់អណ្តែតទៅឆ្ងាយបាន ភ្លេចខ្លួនប្រាណសប្បាយតាមកាំរស្មី ។

១០. ខ្ញុំតូចចិត្តនឹងពួកអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ម្តេចក៏ផ្តាសធ្វើកាំជ្រួចបាញ់ពីដី

ចង់ទៅយកព្រះចន្ទ្រពិភពថ្មី ហេតុចង់ល្បីខ្ចាយកេរ្តិ៍ឈ្មោះបោះនាមា ។

១១. ខ្ញុំមិនចង់ឳ្យមនុស្សលោកសុទ្ធហ្មងសៅ ដូចធ្យូងខ្មៅទៅប្រឡាក់ដួងចន្ទ្រា

ដែលបរិសុទ្ធផុតមន្ទិលផងនានា គួរបូជាស្រឡាញ់ស្មោះពីហឬទ័យ ។

១២. ឳសែនស្តាយដួងចន្ទ្រាជាសាកល ដែលតែងផ្តល់គ្រប់បំណងដោយប្រពៃ

ម្តេចឡើយអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រគិតបំភ្លៃ យកចន្ទ្រថ្លៃជាកម្មសិទ្ធឳ្យសៅហ្មង ។

ភ្នំពេញ ថ្ងៃទី២៦ ខែមិថុនា ឆ្នាំ១៩៦៥

អក្សរសាស្ត្រខ្មែរ